Διάσημοι με δυσκολίες εξομολογούνται...

Anthony Andrews - ηθοποιός. "Το να καταφέρω να κάνω τις λέξεις να μην χοροπηδούν και μάθω να διαβάζω, ήταν μια επίπονη διαδικασία με συνεχείς προσπάθειες, κατά τη διάρκεια των ετών. Βρίσκω ακόμα δυσκολίες στην ανάγνωση, η ορθογραφία μου είναι πολύ κακή και γράφω συχνά τους τηλεφωνικούς αριθμούς λανθασμένα".

David Bailey - φωτογράφος. "Στην ηλικία 59 γράφω με δυσκολία ένα γράμμα και ακόμα γράψω τους αριθμούς ανάποδα. Στο σχολείο, μ’ έβαλαν σε τάξη για "ηλίθιους". Οι Βρετανοί δυσφημούν την οπτική έκφραση ως κάτι που χρησιμοποιεί κάνεις τα Σαββατοκύριακα. Μην έχοντας, φαίνεται, συνειδητοποιήσει ότι οι οπτικοί άνθρωποι είναι πιο τυχεροί από τους λεκτικούς, δεν περιορίζονται από το λεξιλόγιό τους. Και ποιος μπορεί να πει τι είναι κανονικό και τι όχι? Ίσως οι δυσλεκτικοί να είναι οι έξυπνοι. Ποιος θέλει να είναι ακαδημαϊκός, εν πάση περιπτώσει? Οι περισσότεροι από αυτούς είναι οπτικά αναλφάβητοι - και η τέχνη δεν είναι ένα από εκείνα τα πράγματα που μπορείτε να διδάξετε. Είναι φυσικό χάρισμα."

Harry Belafonte - "Μεγάλωσα σ’ ένα παιδαγωγικό σύστημα όπου κανένας δεν καταλάβαινε την έννοια των μαθησιακών δυσκολιών. Στις δυτικές Ινδίες, συνεχώς με κακομεταχειριζόταν επειδή επιτρεπόταν το κτύπημα των μαθητών."

(Πηγή :  http://hamomilaki.blogspot.gr/2009/10/famous-dyslexic.html )