A.A. Gill - δημοσιογράφος. "Οι σχολικές μου εργασίες ήταν χάλια. Ακόμα θυμάμαι μερικά από τα αγενή σχόλια, όπως "δεν υπάρχει νόημα να μελετάς ιστορία. Δεν μπορείς ούτε καν να γράψεις". Από εκείνη τη μέρα κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να αντισταθμίσει τη δυσλεξία του. Τα άρθρα του είναι δυσανάγνωστα κι έτσι τα υπαγορεύει.Anthony Hopkins - ηθοποιός. Η παιδική ηλικία του ήταν "απαίσια" - όχι λόγω έλλειψης γονικής αγάπης, αλλά επειδή ήταν τόσο αβοήθητος στο σχολείο. Ήταν ένα ευμετάβλητο, μοναχικό παιδί του οποίου η μοναδική ευχαρίστηση ήταν να παίζει πιάνο. Ο πατέρας του ανησυχούσε πολύ γιατί ήταν διαφορετικός από τ’ άλλα αγόρια. Θεωρεί ότι η επιτυχία τον έχει κάνει συμπαθητικότερο άτομο. "Αισθάνομαι ότι ανταποκρίνομαι περισσότερο στους ανθρώπους επειδή δεν είμαι και τόσο επισφαλής. Αισθάνομαι ανακουφισμένος που τελικά δεν είμαι διανοητικώς καθυστερημένος όπως νόμιζα."Simon Menzies - ζωγράφος. "Ήμαστε ευφυείς, αλλά ήμαστε και δυσλεξικοί. Αυτό μας σκληραγώγησε, μας έκανε να προσπαθήσουμε σκληρότερα. Είμαι βέβαιος ότι γυρίσαμε στα καλλιτεχνικά πράγματα για να αποδείξουμε σε άλλους ανθρώπους ότι δεν ήμαστε ηλίθιοι."

Leonardo da Vinci. "Θα πρέπει να προτιμάτε έναν καλό επιστήμονα χωρίς λογοτεχνικές δυνατότητες από έναν εγγράμματο χωρίς επιστημονικές δεξιότητες."

(Πηγή :  http://hamomilaki.blogspot.gr/2009/10/famous-dyslexic.html )