Translate

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Ειδική Δυσλεξία- Ακουστική Δυσλεξία.

ΕΙΔΙΚΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑ
Η ειδική δυσλεξία  μπορεί να περιλαμβάνει δύο τύπους. Ο πρώτος τύπος ονομάζεται "Ακουστική Δυσλεξία". 

ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑ
     Η αναγνώριση της ακουστικής δυσλεξία, στηρίζεται στην άποψη ότι η ανάγνωση, παρόλο που σχετίζεται άμεσα με το οπτικό- συμβολικό σύστημα, υποβοηθείται από ακουστικής φύσεως λειτουργίες, όπως η ικανότητα για τη διάκριση ηχητικών ομοιοτήτων ή διαφορών και η ικανότητα σύνθεσης ήχων σε λέξεις και αντίστροφα. Κάθε ελάττωμα αναπόφευκτα θα επηρεάσει την αναγνωστική απόδοση.
     Τα παιδιά με ακουστική δυσλεξία παρουσιάζουν δυσκολίες στην ανάλυση των λέξεων σε ακουστικές μονάδες συλλαβικής βάσεως και στη σύνθεση συλλαβικών ακουστικών μονάδων σε λεξικά σύνολα με εννοιακό περιεχόμενο. Επίσης μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες στη διάκριση των ακουστικών λεπτομερειών και στην αναπαραγωγή ηχητικών ενοτήτων.
     Σύμφωνα με τους Johnson & Myklebust (1967), το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα άτομα αυτά, είναι η ανικανότητα τους να αντιληφθούν τις ομοιότητες των αρχικών ή\και τελικών ήχων των λέξεων. Γενικά μπορούν να συνδέουν τις λέξεις με τις έννοιες τους, αλλά έχουν δυσκολίες στη μετατροπή των οπτικών γλωσσικών συμβόλων σε ακουστικά. Δεν μπορούν, δηλαδή να συνδέσουν την ακουστικότητα ισόποσα με το οπτικό αντικείμενο.
     Τα ακουστικά δυσλεξικά παιδιά διαβάζουν τις λέξεις εκείνες, που μπορούν να συνδέσουν τη γραφημική με τη σημαντική τους παράσταση.  (δηλ. την έννοια τους).
     Η απόδοση του ακουστικά δυσλεξικού παιδιού στη γραφή - ορθογραφία, είναι χαμηλή και μάλιστα κατώτερη από την αναγνωστική του επίδοση. Οι μόνες λέξεις που μπορούν να γραφούν σωστά, είναι εκείνες που υπάρχουν στο οπτικό του λεξιλόγιο.
     Ανάμεσα στα λάθη που κάνει, είναι η παράλειψη ενδιάμεσων συλλαβών της λέξης, ίσως γιατί δεν μπορεί να διακρίνει όλα τα μέρη του συνόλου της λέξεις. Μερικές φορές συμβαίνει να αντικαθιστά λέξεις, με άλλες που μοιάζουν στο οπτικό τους περίγραμμα. (Boder, 1973)
     Μετά την εξέταση των χαρακτηριστικών της οπτικής και ακουστικής δυσλεξίας, πρέπει να τονιστεί πως αμιγείς περιπτώσεις του καθενός από αυτούς τους δυο τύπους είναι αδύνατο να υπάρξουν.
Σύνηθες φαινόμενο είναι η συνύπαρξη και των δυο τύπων σε κάθε περίπτωση δυσλεξικών.
     Έτσι ο Ingram (1964) & Border (1973), διέκριναν και μια Τρίτη κατηγορία ειδικής δυσλεξίας, η οποία χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στη λειτουργία και των δυο λειτουργικών καναλιών επεξεργασίας του γραπτού λόγου. Την κατηγορία αυτή την ονόμασαν «μεικτή δυσλεξία» (Πόρποδας, 1997).

 (Πηγή: http://grafwnimata.blogspot.gr/2013/05/blog-post_5802.html {Μαρία Γκουγκούμη -  Ψυχολόγος - Ειδική Παιδαγωγός,Αργυρώ Καραμπά - Θεραπεύτρια Λόγου & Ομιλίας} )


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου