Παιδικό σχέδιο και Δυσλεξία...

           Συμμετέχοντας πρόσφατα σε μία ημερίδα  για την ερμηνεία του παιδικού σχεδίου, αντιλήφθηκα πόσες χρήσιμες πληροφορίες μπορείς να αντλήσεις από ένα παιδικό σχέδιο, ως γονιός για το παιδί σου ή ως εκπαιδευτικός για τον μαθητή σου, αρκεί βέβαια να μπορείς να το ερμηνεύσεις σωστά. Ένα παιδικό σχέδιο είναι ένα παράθυρο στην ψυχή του παιδιού. Το παιδί σχεδιάζει όσα δεν μπορεί να μας πει, όσα φοβάται να μας εκφράσει, τους προβληματισμούς ή τα μεγαλύτερα όνειρά του. Εμείς όμως μπορούμε να τα δούμε;

            Τίποτα δεν είναι τόσο τυχαίο όσο θέλουμε να πιστεύουμε σε ένα παιδικό σχέδιο. Κάθε γραμμή, ευθεία ή καμπύλη, κάθε επιλογή χρώματος και σχεδίου σε συνδυασμό με την χωροθέτηση του καθενός μέσα στο σχέδιο αποτυπώνει πτυχές της ψυχικής διάθεσης και της συναισθηματικής κατάστασης του παιδιού. Ιδίως για ένα παιδί που έχει μαθησιακές δυσλειτουργίες στα όρια της δυσλεξίας, το παιδικό σχέδιο είναι μια διέξοδος και ένας άμεσος τρόπος έκφρασης. Ακόμα και αν τα σχέδιά του δεν είναι ρεαλιστικές απεικονίσεις της πραγματικότητας, αποτελούν δείγμα ελεύθερης και αυθόρμητης έκφρασής του, που ενισχύει την αντιληπτική του ικανότητα και την δεξιότητα της λεπτής κινητικότητάς του. Τα παιδιά πρέπει να ενθαρρύνονται να σχεδιάζουν ελεύθερα και να μάθουν να εκφράζονται μέσω του σχεδίου τους. Επίσης σημαντικό είναι μόλις ολοκληρώνουν το σχέδιό τους να μιλούν για αυτό και να το περιγράφουν, να το εξηγούν, να δίνουν τίτλο και να εκφράζουν το συναίσθημα που τους δημιουργεί. Έτσι, το παιδί αναπτύσσει την ενσυναίσθησή του μιλά για τις δημιουργίες του και αν προσλαμβάνει επιδοκιμασία ενισχύει την αυτοπεποίθησή του.

            Τα χρώματα που επιλέγει να χρησιμοποιήσει ένα παιδί στο σχέδιό του έχουν τους συμβολισμούς τους αλλά εμείς όμως αντιλαμβανόμαστε την σημαντικότητά τους. Η χρήση δηλαδή του μαύρου χρώματος πάνω στο λευκό χαρτί, είναι κάτι που για το παιδί είναι πολύ οικείο καθώς θυμίζει το τετράδιο και το μολύβι που χρησιμοποιούν καθημερινά. Αντίθετα, η χρήση έντονου κόκκινου χρώματος εγείρει περισσότερες ανησυχίες ιδίως σε ασυνήθιστα σχέδια όπως κόκκινο δέντρο. Ακόμα, η χωροθέτηση των αντικειμένων σε συνδυασμό με το μέγεθός τους μπορεί να προδίδει αρκετά για τα ιδιαίτερα συναισθήματα του παιδιού. Για παράδειγμα ένα μικρό σπίτι στην άκρη του φύλλου σε συνδυασμό με μεγάλους ανθρώπους που δεν χωράνε στο σπίτι, μπορεί να υποδηλώνει την βίωση δυσάρεστων καταστάσεων μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον.

            Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πόσο χρήσιμο είναι να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στα σχέδια των παιδιών που πάντα έχουν να μας αποκαλύψουν σημαντικά στοιχεία  για τις σκέψεις  που δεν αποκαλύπτουν εύκολα.   (Συντάκτης Δέσποινα Παπαδοπούλου)